-
1 сасы
прил.1) злово́нный, воню́чий, провоня́вший, неприли́чно па́хнущий, смердя́щий, источа́ющий смрадсасы ис — дурно́й за́пах
сасы һава — злово́нный во́здух
сасы тирес — пре́лый наво́з
сасы гөмбә — воню́чий гриб
сасы ис килү — воня́ть
сасы исле — воню́чий
сасы ис чыгару — издава́ть дурно́й за́пах
2) в знач. сущ.сасысыдурно́й за́пахтәмәке сасысы киемгә сеңә — дурно́й за́пах табака́ впи́тывается в оде́жду
•- сасы какы
- сасы көзән
- сасы үлән -
2 сасы көзән
зоол. хорь, хорёк -
3 сасы үлән
бот. воня́чка -
4 сасы
првонючий, зловонный, смердящий; затхлый // вонь, зловоние -
5 сасы
1. сущ. в знач.вонь, зловоние 2. прил. зловонный, вонючий, тухлый, затхлый, смердящий ▪ sası is вонь, зловоние ▪ sası is kilergä вонять, смердить ▪ sası közän хорь, хорёк ▪ sasılı isle вонючий, зловонный -
6 сасы бака
см. гөберле бака -
7 сасы какы
бот. болиголо́в кра́пчатый -
8 сап-сасы
прил.; превосх. ст.ту́хлый-прету́хлый, воню́чий, совсе́м воню́чий ( испорченная рыба) -
9 сап-сасы
прочень вонючий -
10 сап-сасы
прил. вонючий-превонючий -
11 sası
-
12 әсас
сущ.; уст.; книжн.1) основа́ние, осно́ва; фунда́мент, ба́за, ба́зисмилләт әсасы — осно́ва на́ции
икътисади әсас — экономи́ческий ба́зис
2) основа́ние, аргумента́ция, до́воды3) мат. большо́й ка́тет; сторона́ в треуго́льнике, кото́рая взята́ за осно́ву -
13 кисәү
I сущ.1) голове́шка, обгоре́лое поле́ночи кисә́ү — сыра́я голове́шка
2) диал.; см. кисәү агачыкисә́ү сабы озын булса, кулың пешмәс — (посл.) е́сли черено́к кочерги́ дли́нный, ру́ки не обожгу́тся
•- кисәү башы II сущ.; бот.головня́ ( грибковая болезнь растений)см. тж. корымбашсасы кисә́ү — воню́чая головня́
юеш кисә́ү — мо́края головня́
- кисәү гөмбәсетузанлы кисә́ү — пы́льная головня́
-
14 сасыган
-
15 сасык
-
16 сасыкай
сущ.; бот.; см. сасы какы -
17 себерке үләне
бот. клопо́вник густоцве́тный -
18 сасык
-
19 sap-sası
См. также в других словарях:
сасық — жын. этногр. Зияны тиетін, ауруға ұшырататын жын. Бақсы: – Әлмерек батырдың қамшысын алып келіңдер. Мына баланы с а с ы қ ж ы н иектеп, буып алыпты, деді (Қ.Тоғысбаев, Бабадан., 35). – Тиіспеңдер, деді қариялар, мына кісі үлкен бақсы. Мұсабектің… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сасы — (САСЫЛЫК) – с. 1. Бик тәмсез, начар, авырсы (ис тур.) 2. Сасы исе чыгып тора торган; сасыган 3. и. Сасы ис … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
сасық күзен — зоол. Күзеннің жүні сарғылт, қылшығы қызыл қоңыр, денесінен сасық иіс шығып тұратын түрі, дала күзені … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сасықжуа — бот. Жуаның жеуге жарамайтын иісі сасық түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сасық қоңыз — зоол. Дене тұрқы 17 23 мм, қара түсті қоңыз … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сасықшөп — зат. бот. Кішірек қызғылт гүлі бар, шөп тектес көпжылдық жабайы өсімдік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сасық — (Орал, Чап.; Сем., Абай) қандала. Атын атаса, көбейіп кете ме қандаланы с ас ы қ дейміз (Орал, Чап.). Үйімізде с а с ы қ өте көп (Сем., Абай) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сасығыт — зат. көне. Ұрланған заттан түскен пайда. Ұры ұсталса, ұстаған адам оның жейде дамбалынан басқасының бәрін тартып алады. Ұрланған заттан түскен пайда с а с ы ғ ы т деп аталынады (ҚазССР ҒА Хабарлары, 1975, №1, 36) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сасық көкек — зоол. Төбесінде айдары бар, тұмсығы ұзын, сары шұбар жыл құсы, бәбісек … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сасық меңдуана — бот. Меңдуананың бас айналдыратын өткір иісті түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сасыққурай — зат. бот. Далалы жерлерде өсетін биіктігі 50 150 см, гүлі ақ, шатырша, жағымсыз иісі бар қурай … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі